In India heb je tienduizenden sadhoes. Door velen worden ze beschouwd als heilig. Je vindt ze vooral op voor de Hindoes heilige plaatsen langs de Ganges, maar je komt ze ook tegen in Delhi. Maar wat is eigenlijk een sadhu? Het is vaak moeilijk te zeggen. Ze hebben in ieder geval hun maatschappelijke leven opgegeven, net als vrijwel al hun materiële bezittingen. Ze zwerven door het land of leven in of bij een tempel. En het belangrijkste is dat ze door onthechting van alle comfort en luxe zichzelf proberen te bevrijden van verlangen. Een sadhoe kiest principieel voor een ascetische levenswijze.
Veel sadhoes laten hun haar in lange strengen groeien, die geleidelijk aan vervilten. Lang haar — net als dat van Shiva — geeft de bezitter ervan magische kracht.
Hoewel India de laatste tijd flink moderniseert verdwijnen veel van de duizenden jaren oude tradities nog lang niet. Ik zag in Varansi en Ayodhya heel veel sadhoes. De meeste willen best op de foto, soms voor een aalmoes. Een sadhoe stond erop mij een bloemenkrans om te hangen en met rode verf een tikka op mijn voorhoofd te zetten. Stond me best goed.
Zonder toestemming downloaden en publiceren van foto’s van deze blog is niet toegestaan.
Spiertzfoto 