Onverdoofd slachten

copyright Bert Spiertz. Downloaden van foto’s van deze blog mag alleen met toestemming

De foto’s hierboven heb ik gemaakt in de Egyptische stad Assyut. De bovenste staat ook in mijn boek Tanger naar Teheran. Het was het Offerfeest, de dag dat moslims (en ook Joden) gedenken dat Abraham het gebod van God kreeg om zijn zoon te offeren. Op het nippertje zei God hij inplaats van zijn zoon ook een schaap mocht offeren. Dat herdenken moslims al eeuwen en eeuwen overal ter wereld door die dag een schaap te slachten, of – zoals deze Egyptische familie – het te laten het slachten  door een gediplomeerd slager. Gediplomeerd in het onverdoofd slachten welteverstaan. Ik had op straat met de zoon van de familie kennis gemaakt en werd uitgenodigd om het slachten bij te wonen. Fotograferen geen enkel punt, integendeel. Leuk om mee te maken.

Nu hebben we in Nederland een Partij voor de Dieren die de rituele slacht wil verbieden.      De Partij van de Dieren beroept zich op onderzoek waarin is aangetoond dat een dier dat onverdoofd wordt geslacht tenminste 17 seconden lijdt. Dat past volgens de partij niet in een humane westerse cultuur die dieren als bijna gelijkwaardige wezens beschouwt.         De Joden en Moslims staan echter op hun duizenden jaren oude traditie. De traditie, of het ritueel, is voor hun onschendbaar en onveranderbaar.  Zo is dat nu eenmaal voor mensen die geloven in de onfeilbare juistheid van een heilig boek. Weer een onderwerp waar moderne en traditionele waarden op elkaar botsen.                                                                .

Zijn we niet een beetje arrogant om op zo’n hoge toon te eisen dat de anderen (moslims en joden) hun ritueel maar even inleveren voor een vrij nieuw idee als  dierenrechten dat wij zelf ook nog voortdurend met voeten treden? Er bestaan naast dierenrechten ook rechten voor minderheden zoals het recht om eeuwenoude tradities te mogen behouden. Laten wij eerst het goede voorbeeld geven en met onze gigantische veestapel diervriendelijker omgaan.